Mijn theatervoorstelling ‘Zij zagen Oorlog’ heb ik tot dusver gespeeld om geld in te zamelen voor Oekraïne. Het grootste deel van de opbrengsten hebben we besteed aan educatieve projecten en teken/schilderspullen voor weeskinderen. Ook hielpen we vrije en onafhankelijke media in Oekraïne om de winter te overleven. De voorstelling van 17 september in Zwolle dient ook dat doel.
Lukashivka
Vanaf 22 september speel ik ‘Zij zagen Oorlog’ voor de wederopbouw van het land. Ik ondersteun Stichting MyZwolle bij de herbouw van het dorp Lukashivka, gelegen tussen Kiev en de Russische grens.
In het totaal vernietigde dorp beginnen we met de bouw van een gemeenschapshuis. Dat wordt een plek om samen te komen en muziek en theater te maken. Een huis voor iedereen, op weg naar een vrij en vredig Oekraïne.
Vredesweek
De eerste voorstelling voor Lukashivka is tijdens de Vredesweek op 22 september in Harderwijk. Een tweede staat gepland voor 18 november in Nijmegen. En er volgen er nog veel meer. 100% van de opbrengsten komt ten goede aan de herbouw van Oekraïne.
Mijn oma
De theatervoorstelling Zij zagen Oorlog is opgedragen aan mijn beide oma’s. Mijn Joodse oma uit Oekraïne overleed jaren geleden. Mijn Russische oma werd net geen 100, want ze overleed vorige week.
De begrafenis was afgelopen woensdag. Tot mijn grote verdriet kon ik daar niet bij zijn, want zowel het Nederlandse- als het Duitse Minsterie van Buitenlandse Zaken ontraadden mij de reis gezien mijn verleden als vluchteling en mijn activiteiten voor Oekraïne nu.
Mijn vader van 77 moest het allemaal in zijn eentje regelen. Ik hielp op afstand, maar behalve een luisterend oor en gedeelde traan had ik eigenlijk niets te bieden.
Mijn oma was scherp en wijs tot haar laatste adem. Kritisch op onrecht en genieten van de schoonheid die ze dankzij haar pittige jeugd iedere dag bewust opzocht. Een groot voorbeeld. Rust zacht.
Landelijke Nationale Monumentendag
Op vrijdag 8 september start Open Monumentendag. Dat betekent dat je in het weekend van 9 en 10 september heel veel monumenten van binnen kunt bekijken. Dat gaat vaak om gebouwen die doorgaans (deels) gesloten zijn. De grote landelijke opening is in de binnenstad van Zwolle en staat in het teken van immaterieel / levend erfgoed. Dat gaat om muziek, theater en circus en daar werken we aan mee met de Jiddische Circustheatervoorstelling “Eters”.
Mijn dochter (12) ontwikkelde deze korte prijswinnende voorstelling “Eters” als een mix van zang, theater, diverse circustechnieken en eenwielers. De voorstelling draait om het Jiddische lied “Dos Bisele Shpaz” en dat zingt ze live.
Om 20.00 uur helpt ze de burgemeester om de Nationale Open Monumentendag te openen op het grote kerkplein. Vanaf 21.00 uur speelt haar voorstelling daarna samen met “Sounds like Juggling” driemaal in de prachtige Plantagekerk in Zwolle. Ik begeleid haar op gitaar en zing de tweede stem. Toegang is gratis!
Arum dem Fayer in Zwolle
Op 17 September speel ik in het sfeervolle Wresinski Theater in Zwolle twee voorstellingen: Arum dem Fayer en Zij zagen Oorlog. Tussendoor kunt u van een buffetmaaltijd genieten. U kunt tickets kopen voor één voorstelling of voor beide, al dan niet in combinatie met een maaltijd.
Deze dubbele voorstelling stond eerder gepland voor 5 mei, maar kon toen niet doorgaan vanwege een ernstige rugblessure die ik opliep tijdens mijn voorstelling na dodenherdenking op 4 mei. Kaarten voor de voorstelling van 5 mei zijn ook de 17e gewoon geldig.
Arum dem Fayer is mijn meest persoonlijke voorstelling ooit. Het was vraag van een journalist die het vuur ontstak. Hij overviel me en dat wist hij. Hij had beet en liet niet los. Ik wist er een keurig antwoord op te geven en liep opgelucht de Radio 1 studio uit. Maar het gevoel dat de vraag opriep liet me niet los. Het greep me bij de keel en ik ging zingen. In Arum dem Fayer kijk ik het beest in de bek aan de hand van 19 liederen en anekdotes.
Arum dem Fayer tijdens het Loofhuttenfeest
Het Loofhuttenfeest is een oogstfeest. Je staat stil bij hoe kwetsbaar je als mens bent in deze onmetelijk grote wereld. Volgens de traditie leef en slaap je in een hut, zodat je door het dak zicht hebt op de (sterren)hemel. Die ruimtelijkheid wijst je nogmaals op de nietigheid van de mens. Er hoeft ergens maar iets te gebeuren en we dreigen uit te sterven. De oorlog in Oekraïne bevestigt dit, want nu de graanschuur van de wereld niet of maar mondjesmaat kan leveren, staat er plotseling veel onder druk.
Tijdens het Loofhuttenfeest speel ik samen met mijn dochter in de synagoge van Dalfsen een serie korte voorstellingen voor scholen. Ze zijn gebaseerd op een combinatie van Arum dem Fayer en Eters. De reeks openen we op 29 september in Theater de Stoomfabriek.
En dan dit …
Op deze maandelijkse nieuwsbrief krijg ik altijd een aantal vragen en opmerkingen. Een aantal ontvangers vinden de nieuwsbrief lang en hebben liever een kortere wekelijkse of tweewekelijkse editie.
Zelf zou ik graag meer persoonlijke overwegingen en beschouwingen in de nieuwsbrief plaatsen. Dat doe ik nu omwille van de lengte niet en die plaats ik dan in mijn blog op mijn website.
Wat heeft uw voorkeur? 1 x per maand of vaker? Korter en meer persoonlijker? Of juist alleen een overzicht van optredens?